Voor de kredietcrisis riep ik altijd dat er twee soorten geld zijn. Je inkomen, waar je al je rekeningen van moet betalen (cash flow) en je spaargeld (vermogen), waar je in principe niet aankomt.

Voor de wat rijkeren onder ons is dat vermogen bijna iets virtueels. Meestal staat het geparkeerd op spaarrekeningen en lange termijn posities in aandelen (zoals Shell) of is het geïnvesteerd in vastgoed. Dat zijn posities waar je zo lang mogelijk van af probeert te blijven.

Read More: QE for the People (II)